در همین سالهای اخیر، ایرانی ها خیلی زور زدند تا شاهد تماشای برنده شدن جایزه ی اسکار توسط ایرانی یا ایرانی تبارها باشند. در سال 2003 وقتی «شهره آغداشلو» هنرپیشه ایرانی مقیم امریکا نامزد این جایزه شد، چنان شوق و ذوق ایرانی ها را فرا گرفت که همه فکر کردند دیگر تمام است. ولی این رؤیا به حقیقت نپیوست.
دیشب تا دیروقت بیدار بودم اما نرسیدم که شو کامل مراسم اسکار را که به طور زنده در فیس بوک پخش می شد ببینم.... صبح که بیدار و سرکی به فیس بوک کشیدم تمام دار و دیوار پر شده بود از عکس و خبر برنده شدن جایزه اسکار .... بله ... جدایی نادر از سیمین، باعث پیوستن اضغر فرهادی به اسکار شد. خیلی خوشحال شدم.
و بالاخره پیوستن این حقیقت به رؤیا. این هم صحنه ی تاریخی گرفتن جایزه:
به هر حال این یک افتخار بزرگی
است. ولی راستش یه خورده دلم می خواست که این صحنه با شکوه تر و پر هیجان تر
برگزار می شد. به هر حال چنین لحظه ای آرزوی هر کارگردان جهان است و تمام مردم در
اقسا نقاط دنیا شاهد این صحنه ی واقعا تاریخی هستند. انتظار من این بود که فرهادی
بعد از شنیدن نام فیلمش هیجان بیشتری نشان می داد. کمی بالا و پایین می پرید. یا
مثلا می توانست با احساس بیشتری به طرف ساندرا بولاک Sandra bullock بشتابد، و حالا نه با یک
بوسه یا بغل، ولی می توانست جداقل دست این خانم خوشگل را بفشارد یا لبخندی نثار
ایشان کند و جایزه را بگیرد. نمی دانم... بگذریم.
فرهادی پیام جالبی هم داشت. به
نقل از رادیو فردا او هنگام دریافت این جایزه گفت: «ایرانی های زیادی در سراسر جهان در حال تماشاى این لحظه‌اند و
تصور می کنم که خوشحالند. نه فقط به خاطر یک جایزه مهم، یک فیلم یا یک فیلمساز. آن‌ها
خوشحال‌اند چون در روزهایى که میان سیاستمداران حرف از جنگ، تهدید، و خشونت تبادل
می شود، نام کشورشان ایران از دریچه باشکوه فرهنگ به زبان مى‌آید. فرهنگى غنى و
کهن که زیر غبار سیاست پنهان مانده است.»
من به سهم خود
این جایزه را به فرهادی و دیگر هموطنان تبریک می گویم. همینکه او در پیامش از
سیاستمداران دوری جسته غنیمت است.
اما فیلم کامل
جدایی سیمین از نادر اخیرا سر از یوتوب در آورده است و هر کس می تواند آنرا
تماشا کند. من هم این فیلم را در اینجا می آورم. را ببینند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر