پست‌ها

نمایش پست‌ها از دسامبر, ۲۰۱۳

کنفرانس زبان مادری و حضور کمرنگ ایرانی ها

تصویر
اجازه دهید رک و پوست کنده مطلبی رو در انتقاد از ما ایرانی ها عرض کنم. این مطلب نه ربطی به دولت دارد و نه ربطی به سیستم. اصلا مربوط به ما خارج نشین هاست که خودمان را زدیم به کوچه ی علی چپ! تامیل ها قومی هستند که نه کشور دارند، و نه دولت. آنها فقط زبان دارند. و برای حفظ زبان خود هم در همه جا حضور پیدا می کنند. تا جایی که بیشترین حضور را در «سایت زبان مادری نروژ» یعنی همان Tema morsmål دارند. ما ایرانی ها شاید یکی از آن ملت هایی هستیم که در آخر قرار داریم. ادعای فرهنگی چندین هزار ساله ی ما گوش فلک را کر می کند، ولی یک کلاس تعلیم زبان مادری نداریم. مرکزی نداریم که درست و حسابی در این زمینه کار کند. ما دوستان «رکورد زدیم!» البته در بی تفاوتی... به خاطر همین فقط دلایلی می بافیم تا این بی تفاوتی یا بی فرهنگی خود را با آن ماست مالی کنیم. مثلا یکی از دوستان می گفت: ـ زبان مادری می خوایم چیکار؟ برای من مهمه که بچه ام تو درساش زرنگه ....  یکی دیگر می گفت: ـ خودشون بزرگ می شن و یاد می گیرن ...  ـ بابا اصلا چرا باید زبان مادری رو یاد بگیرن؟ خیلی حالا دل خوش داریم از مملکت مون...  اما همین ه

من ترهء چی بوم؟

تصویر
تو مره چی بی؟ ایته ترانه،   ایته آهنگ. نه ... نه،   ایته دونیا ترانه.   من ترهء چی بوم؟ ایته گرامافون ... ایته کهنه گرامافون، کی هر روز او ترانه یانی پخشه گوتی ... آمما ایته روز سوزن گیر بوکوت... می دیله مانیستان، و تو دء نخواندی مرهء رهء ...  ـ آبان 92