ماه مه ماه نروژ است. نروژی ها نه اينکه ناسيوناليست باشند، ولی روز 17 مه را بسيار ارج می نهند. آنها اين روز را روز تولد نروژ می دانند. اين روز بعنوان روز استقلال نروژ و روز قانون اساسی اين کشور جشن گرفته می شود. از آن رو لازم ديدم ضمن مقدمه ای، برگ هایی از تاریخ این کشور را در «جای خالی ما» انتشار دهم. باشد که تاریخ دیگران درسی باشد برای ما ملت پرمدعا تا ببینیم چطور کشوری که هنوز بطور رسمی 200 سال از عمر قانون اساسی اش نرفته یکی از بهترین کشورهای دنیاست و ما با هزاران سال تقویم هنوز اندر خم یک کوچه ایم!
Det er viktig at vi forstår hvordan nordmenn snakker om sin fortid og historie både på en gøy eller trist måte, skammelig eller med stolthet, uten å nekte eller gjemme den. Det som er viktig er at nordmenn er ikke stolt av de gamle antikvitetene. Det viktigste er at man blir med den raske tiden som er deres framover.
17. mai spiller en veldig viktig rolle i deres tanke og hjerte. Nordmenn kaller den nasjonaldag og feirer den. Hvert år samler tusener mennesker seg på gata og feirer sin grunlov på en fin måte. I det landet inviterer ingen TV eller andre medier folk for å reklamere med horn og trompet for å si død over det og dette. Nordmenn liker denne dagen i hjertet sitt fordi de tror dypdye på livet men ikke på døden. Fordi denne dagen er en kjempe gave til dem og deres barn. En gave som forteller om trygghet, fred, frihet og velferd. Men de gavene er ikke bare for nordmenn. De er til ære for alle mennesker. Og selvfølgelig for oss som aldri har fått slike gaver fra foreldrene våre og aldri har delt ut til barna våre. I dag er den beste tida for oss i vårt part å feiere den dagen og gjøre til partner med de folkene som gleder seg.
Jo...17. meg er for deg og meg.
امسال نروژ بعد از 5 سال متوالی بعنوان بهترین کشور برای زندگی در دنیا، همچنان در صدر جدول بعد از فنلاند قرار دارد. آیا تاکنون تأملی داشته ایم که ببینیم چگونه این کشور کوچک از موقعی که فقط عده ای «وایکینگ» آن را اداره می کردند، به چنین حد کمال رسیده است؟ آیا از خود پرسیده ایم که چطور این ملت کوچک چهار میلیونی در ظرف مدت نه چندان طولانی از چنین احترام و اعتبار در دنیا برخوردار گشته است؟ در حالیکه با نگاهی گذرا به تاریخ این کشور، وقایع پردرد و عبرت آموز بسیاری خواهیم یافت. وقایعی که در آن نه افتخارات تاریخی سوسو می زند و نه نشانه ای از همه ی آن بالندگی هایی ست که ما شرقی ها عادت داریم با آن خود را دلخوش کرده و به رخ دیگران بکشیم. این درسها از آن روی اهمیت دارد که دریابیم این ملت چطور از گذشته ی خود بدون رودربایستی سخن می گوید و واقعیت های تاریخی خود را چه تلخ و چه شیرین، چه افتخار آمیز و چه خجالت آور بدون لاپوشانی و یا انکار کردن بر زبان می راند. آنچه که امروز برای ملت نروژ مهم انگاشته می شود مسلما" نه زندگی با عتیقه های تاریخی، بلکه همراه شدن با زمان پرشتابی ست که پیش روی آنهاست.
بدین سبب ماه مه و بالاخص«17 مه» جایگاه ویژه ای در اذهان و قلبهای آنها دارد. ملت نروژ این روز را روز ملی خود دانسته و آن را گرامی می دارد. ده ها هزار نفر هر سال در این روز به خیابانها آمده و روز استقلال کشور خود را ساده و بی ریا جشن می گیرند. در این کشور نه تلویزیون و نه هیج رسانه تبلیغی حق ندارد با بوق و کرنا مردم را برای شرکت در «راهپیمایی باشکوه» دعوت کند، یا برای شعار دادن و مرگ بر این و آن گفتن در روز راهپیمایی دور هم جمع کند. این روز را مردم نروژ از جان و دل عزیز می شمارند چرا که نه به مرگ، بلکه به زندگی عقیده ای شگرف دارند. چرا که حاصل این روز هدیه ای ست گرانبها برای خود و فرزندانشان. هدیه ای به ارزش امنیت، صلح، آزادی و رفاه. اما این هدیه فقط از آن نروژ ی ها نیست، این را می توان به افتخار بشریت گذاشت. بالطبع برای همه ما انسانهایی که هرگز نتوانستیم چنین هدیه ای را نه از پدران خود گرفته و نه به فرزندان خود ببخشیم امروز غنیمت است که به سهم خود این روز را گرامی داریم و خود را با شادی این مردمان شریک گردانیم.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر