بعد از الحاق آذربایجان به روسیه تزاری بر اساس معاهده ی گلستان و ترکمانچای در سالهای 1813 و 1828، این منطقه زیر سلطه و استعمار این کشور قرار داشت. در آغاز قرن بیستم باکو یکی از مراکز کارگری و انقلابی منطقه به حساب می آمد. نفوذ افکار غربی و ایده های رهایی و آزادیخواهی از هواخواهان بسیاری برخوردار بود. خیلی زود در کنار این افکار انقلابی و ایده هایی که تحت تاثیر ایده های روشنفکری و مترقی غرب بود افکار ملی نیز شروع به خودنمایی کرد. تلاش برای احیای هویت ملی مرکز اهداف و مبارزات جوانان دمکرات در این منطقه قرار گرفت.بنابر این عصر بیستم را نباید فقط عصر علم و تکنولوژی، بلکه می توان از آن به عنوان عصر بیداری هویت ملی و پدید آمدن دولت های ملی نیز نام برد.
سقوط روسیه تزاری و تلاش برای احیای حکومت ملی
در سال 1917 طی انقلاب کمونیستی، امپریالیسم تزاری سقوط کرد. این خود فعل و انفعالاتی را در مناطق تحت نفوذ روسیه باعث شد. روشنفکران آذربایجانی به رهبری محمد امین رسول زاده از ضعفی که در نتیجه جنگ جهانی اول و انقلاب روسیه این کشور را فرا گرفته بود استفاده کرده و خود مستقیما وارد عمل شده و در 28 مه 1918 جمهوری دمکراتیک آذربایجان را به طور رسمی اعلام می کنند. در واقع باید این جمهوری پارلمانی را نه تنها در آذربایجان بلکه بعنوان اولین جمهوری در تاریخ جهان شرق نام برد.
اولین اقدام این جمهوری اعلام زبان آذربایجانی به عنوان زبان رسمی این کشور به جای زبان روسی بود. انتخاب و تعیین پرچم و سرود ملی کشور نیز از اقدامات دیگر بود. بدین ترتیب با هویت بخشیدن به مردمی که خواهان آینده ای بهتر بودند توانست این جمهوری آنها را زیر پرچم و کشوری معین متحد سازد.
اما بعد از 23 ماه ادامه حکومت نوپای جمهوری آذربایجان، با حمله ی ارتش بلشویک ها به این کشور سقوط کرد.
در سال 1990 بعد از استقلال مجدد آذربایجان، آنها این روز را روز ملی و روز جمهوری اعلام کردند.
هر ساله در این روز جشن های مفصلی در آذربایجان برپا می شود. من به سهم خود این روز را به همزبانان خود در کشور آذربایجان تبریک گفته و گرچه معتقدم که این مردم نیز راه درازی برای رسیدن به دمکراسی و برابری دارند ولی از اینکه آذربایجانی ها در چند چیز از جمله «روز ملی» ، «پرچم ملی» و «سرود ملی» خود اتفاق نظر دارند و به آن احترام می گذارند خوشحالم.
در سال 1917 طی انقلاب کمونیستی، امپریالیسم تزاری سقوط کرد. این خود فعل و انفعالاتی را در مناطق تحت نفوذ روسیه باعث شد. روشنفکران آذربایجانی به رهبری محمد امین رسول زاده از ضعفی که در نتیجه جنگ جهانی اول و انقلاب روسیه این کشور را فرا گرفته بود استفاده کرده و خود مستقیما وارد عمل شده و در 28 مه 1918 جمهوری دمکراتیک آذربایجان را به طور رسمی اعلام می کنند. در واقع باید این جمهوری پارلمانی را نه تنها در آذربایجان بلکه بعنوان اولین جمهوری در تاریخ جهان شرق نام برد.
اولین اقدام این جمهوری اعلام زبان آذربایجانی به عنوان زبان رسمی این کشور به جای زبان روسی بود. انتخاب و تعیین پرچم و سرود ملی کشور نیز از اقدامات دیگر بود. بدین ترتیب با هویت بخشیدن به مردمی که خواهان آینده ای بهتر بودند توانست این جمهوری آنها را زیر پرچم و کشوری معین متحد سازد.
اما بعد از 23 ماه ادامه حکومت نوپای جمهوری آذربایجان، با حمله ی ارتش بلشویک ها به این کشور سقوط کرد.
در سال 1990 بعد از استقلال مجدد آذربایجان، آنها این روز را روز ملی و روز جمهوری اعلام کردند.
هر ساله در این روز جشن های مفصلی در آذربایجان برپا می شود. من به سهم خود این روز را به همزبانان خود در کشور آذربایجان تبریک گفته و گرچه معتقدم که این مردم نیز راه درازی برای رسیدن به دمکراسی و برابری دارند ولی از اینکه آذربایجانی ها در چند چیز از جمله «روز ملی» ، «پرچم ملی» و «سرود ملی» خود اتفاق نظر دارند و به آن احترام می گذارند خوشحالم.
این رقص زیبا و نمایشی هم تقدیم هموطنان آذری خودم:
مقاله های مرا در این زمینه مطالعه کنید:
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر