با خود می گویم اگر بلایای طبیعی نبود، آیا کسی در دنیا پی به واقعیت های تلخ پشت حوادثی که در دور و بر ما رخ می دهد می برد؟ مثلا همین پاکستان. سیل در آنجا فلاکت به بار آورده است. باعث شده تا دوربین های خبرگزاری های جهان راهی این کشور شده و تصویر هایی را مخابره کنند که آدم شاخ در می آورد. من نمی فهمم که در این کشور چیزی به نام اقتصاد، سیستم و دولت وجود داشته است یانه! من نمی فهمم که این ملت می فهمیده اند که دنیا یعنی چه؟ زندگی یعنی چه؟ نه جاده ای، نه برقی، نه آبادی ای ... عجیب است.
درست است که سیل وحشتناکی آنجا را گرفته است، اما همه ی چنین خرابی هایی را که نمی توان فقط گردن «بلایا» انداخت. جهان که کور نیست. فقر و بدبختی تمام این کشور را خورده است. و خود حتما می دانید که پاکستان یکی از کشورهای «بگیر» جهان است. سالیانه به بهانه های مختلف میلیاردها دلار کمک نقدی از جهان غرب می گیرد. و این را هم بدانید که رشوه و فساد دولتی در آن بیداد می کند.
به این فیلم نگاه کنید:
http://www.tv2.no/play/nyheter/utenriks?progId=451626
عجیب است که میلیون ها تن از همین پاکستانی های مهاجر که در کشورهای پیشرفته ی غربی زندگی می کنند و هر ساله هم به زادگاه خود رفت و آمد دارند، چطور چنین صحنه ها، چطور چنین فقر مفرط را از جهانیان پنهان کرده اند؟ آیا عار ـ ناموس داشته اند که این محرومیت ها را به گوش جهانیان برسانند؟ وقتی پای حرفشان می نشینی پاکستان را «پاک + ستان» یعنی پاک ترین دنیا معرفی می کنند. و حاضر نیستند واژه ی «عقب ماندگی» را برای پاکستان و پاکستانی ها بکار ببرند.
اما چندی پیش یکی از این ها در مطبوعات نروژ گله می کرد که دنیا پاکستان را فراموش کرده است. باید و شاید کمک نکرده است. به این معنی که آنجور که به دیگر کشورها در موقع حوادث غیر مترقبه می رسند به پاکستان نرسیده اند. که البته این گلایه بی مورد هم نیست. بخشی از این بی تفاوتی دنیا ریشه در رفتار خود پاکستانی ها دارد. حتی باید بگویم که این مسئله رابطه ای تنگاتنگ با موقعیت پاکستانی های مهاجر در کشورهای غربی دارد. اینکه چه جایگاهی را در کشورهای مهاجر پذیر کسب کرده اند. در نروژ اکثر پاکستانی ها یا مسجد ساخته اند و یا با مراکز مذهبی و دینی مشغول هستند. چند ماه پیش هم یکی از امام جماعت های مسجدی از لارویک ـ شهری در نروژ ـ بعد از اینکه در یک راهپیمایی اعتراضی، مسلمانان را جمع نمود، تهدید کرد که «11 سپتامبر» دیگری را در خاک نروژ ایجاد خواهند کرد. این تهدید موجب شوکه شدن نروژی ها گردید. و جز پاشیدن تخم بدبینی نسبت به مسلمانان کار دیگری از پیش نبرد.
از سوی دیگر دولت نروژ یکی از دولت هایی است که هر ساله کمک نقدی فراوانی به پاکستان می کند. بسیاری از این کمک ها به قرار معلوم بایستی خرج ساختن مدارس و محیط آموزشی برای کودکان محروم شود. در حالیکه سال گذشته یکی از رسانه ها بعد از تحقیق فاش ساخت که نه تنها این کمک ها صرف ساختن مدارس و محیط آموزشی برای کودکان محروم نشده، بلکه از آن برای ساختن «مدرسه های قرآن» استفاده می شود. و خب همه ی ما استحضار داریم که از این مدرسه ها چیزی جز طالبان استخراج نمی شود. از این رو دولت با انتقاد شدید اپوزیسیون روبرو شد، و جلوی بسیاری از این کمک ها گرفته شد.
همین الان هم شایعه ی اینکه گروههای بنیاد گرای اسلامی دارند به جای دولت کمک های ارسالی ی جهانی را سازمان دهی می کند تا بدست مردم برسانند، بالا گرفته است. دولت پاکستان به دنیا هشدار داده است که باید به دولت کمک کند تا مانع نفوذ این گروهها در مردم شود.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر