اعجاز یک آهنگ ترکی!

بعضا یک آهنگ یا ترانه می تواند برای تو دنیایی از مطالب را بازگوکند. می تواند تو را به دنیایی از خاطرات ببرد. بعضا ممکن است تو اصلا زبان متن ترانه را نفهمی یا اصلا به متن دقت نکنی و در واقع نه کلمات، بلکه موسیقی ی آن ترانه است که بیشتر تو را با خود می برد. بعضی از آهنگ های فولکولوریک آذربایجانی (آذربایجان خالق ماهنی لاری) چنین اعجازی دارد.
«کوچه لره سو سپمیشم» یکی از آن ترانه هاست که غیر ممکن است کسی بدان گوش سپارد و تعملی در این نکند که این ترانه چه می خواهد بگوید! کوچه لره سو سپمیشم یکی از آنهایی است که تقریبا هر آذربایجانی ای آنرا می شناسد و غیر ممکن است که وقتی این ترانه اجرا می شود آنرا زمزمه نکند. این ترانه به حدی دلنشین است که بسیاری از غیر ترکها هم آن را می شناسند.
«کوچه لره سو سپمیشم» با کلماتی ساده از جدایی و انتظار می گوید. اما ترانه بیشتر از آنچه که در متن است با تو حرف می زند:

کوچه لره سو سپمیشم

یار گلنده توز اولماسین...

اشاره به زمانی دارد که «عاشق» کوچه ها را «آب پاشیده» تا هنگام برگشت «معشوق» گرد و خاک هوا نشود. (در گذشته ها وقتی مهمان می آمد حیاط و کوچه ها را آب می پاشیدند تا تمیز باشد) یا:

ساماوارا اود سالمیشام

ایستکانا قند سالمیشام

یارم گئدیب تک قالمیشام

اشاره به لحظه هایی دارد که «عاشق» زیر سماور ـ زغالی ـ را آتش کرده و در استکان هم قند ریخته است. و از تنهایی در خیال یار غوطه ور است...

***

اول اجرای دوست هنرمندم «جاوید تبریزلی» را تماشا کنید. اجرایی زیبا و بی مانند کی بی شک آن لحظات را برای هر عاشقی زنده می کند:

دوم اجرای یکی از غول های موسیقی آذربایجان «رشید بهبوداوف» را می بینید:

و اجرایی هم از یک هنرمند ترکیه خانم آذرین: