

اما ببینید چطور هنوز چند روزی از اجرای این مراسم نگذشته، این «کچل های تبتی» مزه شیرین میزبانی المپیک را بر قدرتمندان چین تلخ کام کرده اند. چطور به جای اینکه المپیک خوراک تبلیغی چشم بادامی های چینی باشد، جهان را متوجه دیکتاتوری و خفقانی که در آنجا حاکم است کرده است.
من چیزی از ماهیت مبارزه ی تبتی ها نمی گویم، فقط از این فرصت استفاده کرده «طعنه ای» به ملت عزیز ایران می زنم که ببینید چطور این کچل ها همدردی جهانیان را در حمایت از خود جذب کرده اند. چطور با همدلی و اتحاد توانسته اند آبروی دولت چین را برده، تاثیر چنین خارق العاده ای بر جا

در اخبار آمده است که تبتی های تبعیدی از هر طرف در آمریکا جمع شده و از ساعت سه نیمه شب گذشته خود را آماده یک اعتراض پر طنین در سانفراسیسکو که قرار است مسیر مشعل المپیک باشد می کنند. من آفرین می فرستم به اراده ی چنین ملتی که با انتخاب وقت درست برای اعتراض، هوشیارانه خود را در کانون توجه جهانیان قرار داده، جهان را وادار کرده است تا ضمن تحریم مراسم افتتاحییه ی المپیک در پکن، به این بیاندیشند که «اول حقوق بشر و بعد المپیک!» شاید لازم است ما هم درس هایی از این کچل ها بگیریم.

هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر