فرهنگ عدم پذیرش نتیجه!

می گویم این افریقایی ها هم بدتر از ما آسیایی ها نتوانستند با مدنیت و دمکراسی کنار بیایند. دوستی داشتم افریقایی تبار که نفرتش ازکشورهای غربی حد و حصر نداشت. نفرت او از «دوران امپریالیسم» و کشت و کشتار مردم بی گناه توسط آنها به خاطر «متمدن کردن» و غارت منابع و ثروت طبیعی آنها بود. البته که او حق داشت. ولی یک بار از او پرسیدم خب حالا که امپریالیست ها در افریقا حضور ندارند و بسیاری از کشورهای افریقایی به استقلال رسیده اند، پس چرا این نسل کشی ها و قتل عام ها هنوز ادامه دارد؟ جوابی نداشت. یا به عبارتی حقیقت تلخ است. فهمیدم که آنها هم مثل خود ما هستند. اگر هزاران سال هم از تاریخ بگذرد، این دیگرانند که در بدبختی ما مقصرند، نه خودمان!

مثلا کشور سومالی را در شمال افریقا در نظر بگیرید. 20 سال است که این کشور حکومت ندارد! من نمی دانم چطور این کشور اداره می شود؟ مردم چکار می کنند؟ این در حالی است که بسیاری از آنها که برای حفظ جان خود به کشورهای پیشرفته کوچ کرده اند، نشان نداده اند که از فرصت ها خوب استفاده می کنند.

حالا هم جان مردم در ساحل آج به لب شان رسیده است. آنها می خواهند که رئیس جمهور قبلی را که در انتخابات نوامبر گذشته شکست خورده بر کنار کنند. اما لورنس گباگبو دیکتاتور ساحل عاج بدتر از آخوندهای ما،حاضر نیست از قدرت کناره گیری کند. از این رو بیم آن می رود که جنگ داخلی کشور را فرا گرفته و به قتل بیشتر شهروندان عادی منجر شود. حداقل 25000 نفر به کشورهای همسایه پناه برده اند. اکنون رقیب رئیس جمهور بازنده از سازمان ملل و کشورهای دنیا درخواست کرده است تا بزور متوسل شوند و این مردیکه را از قدرت برکنار کنند.

برای من این سوال بی جواب مانده که چرا ما و ماها هنوز به این فرهنگ دست نیافته ایم که «نتایج» یک «باخت» را پذیرا باشیم؟

foto: AFP