عطر تازه

وقتی که باغچه رو ورانداز کردم، انگار زمین همین الان همه چیز رو زایمان کرده بود، 
چنان عطر تازگی در دل و جانم نشست که هوس های کودکی را در من بیدار می کرد. 
 کله سحر بارون شدیدی باریده بود و زمین را تر کرده بود. زن روستایی با لهجه ی ترکی دهاتی گفت که توی یک ربع صبحانه رو حاضر می کنه ... و من عین بچه ها در اطراف شدم و به باغ سرک کشیدم ... بوی سبزه های تازه همه جا رو پر کرده بود، و من عین بچگی هایم می خواستم توی این عطرها و طراوت وول بخورم ... خاک، سبزه، درخت، بچه گربه ی فضول، سگ ماده با پستانهای چروکیده، همه چیز بوی بچگی و حیاط خونه رو می داد ... و قدم های من حریم این نوستالژی ها رو می شکست. البته در سرزمینی دیگر. 


.... حالا صبحونه حاضر بود. بوی گشنیز مستم  کرد، و طعم خیار تر و گوجه های تازه چیده شده مثل دلبری خوش بو و خوش اندام، تابم رو می گرفت. دلم نمی آمد بخورمشان ... می خواستم با تماشا فیض یاب شوم. 
 گفت: همه چیز طبیعی ی و از همین باغ و اطراف است. عسل، شیر، گردو ... پنیر و همه چیز ... حتی نان مخصوصی هم پخت و سر میز حاضر کرد. 
 غرق شدم ... تماما .... انگار می خواستم دوباره بدنیا بیایم ...



نظرات

پست‌های معروف از این وبلاگ

«لوکه زاهیر» فروزان کردستان!

سبز باشید!

از ترجمه ی «جیگرت را بخورم» تا مارال!