تئاتر زاویه 360 درجه روی صحنه
هفته ی پیش هفته ی پر کاری بود. تئاتر «360 درجه» برداشتی
از زوایه ی غلامحسین ساعدی رو به کارگردانی آقای ورشاسب به روی صحنه بردیم. روز شنبه و یکشنبه 19 و 20 اکتبر روز نمایش بود. من نقش راوی
داستان را داشتم. راوی ای که قرار بود قصه را نه از طریق گفتن، بلکه نواختن به زبان
آورم. اولین تجربه ی من در تلفیق موزیک در تئاتر بود. کاری که باید خودم پیدا می
کردم. در آوردن صدای دلهره ها، ترس ها، هیجان ها بوسیله سازم.
یکی از دوستان منتقد «پویا عزیزی» در یادداشتی در باره ی تئاتر اشاره ای هم به نقش
من داشته و چنین نوشته است:
«یک
آکاردئونیست در صحنه های مختلف نمایش حاضر بود که با اجرای اهنگ های اشنا و خاطره
انگیز به موقع تکان هایی در ذهن مخاطب ایجاد کرده و منجر به انتقال پیام هایی
تاریخی می شد که در جای خود می شود به این شخصیت به عنوان بازیگر جانبی نگاه و در
ان تامل کرد.»
گروه سالن کوچکی را در ساندویکا شهر همجوار اسلو اجاره کرده بودند. ولی
استقبال باید و شاید نبود. همان سالن کوچک را هم پر نمی کرد. بدین ترتیب بار دیگه
ثابت شد که تئاتر یک کار فرهنگی ست. و ما ایرانی ها فقط سابقه ی فرهنگی داریم و نه
حضور فرهنگی... به عبارتی کار کردن برای جماعت ایرانی در حوضه های اینچنینی هنوز
مقرون به صرف نیست.
بقیه ی عکس ها رو هم می تونید توی سایت بی بی سی ببینید:
http://www.bbc.co.uk/persian/interactivity/2013/10/131026_l38_userphoto_theater_norway.shtml?SThisFB
روز سازمان ملل
اما این هفته 24 اکتبر تولد سازمان ملل بود و به مناسبت به عنوان یکی از آموزگاران عضو کمیته ی سازمان ملل مدرسه،
یکی از کارهای ما ترتیب برنامه هایی است که این روز را پر رنگتر کند. مثل برگزاری
مسابقه دو میدانی ـ یونیسف که هر ساله انجام می گیرد. و دانش آموزان با پرداخت 20 کرون
و شرکت کردن کردن در یک مسابقه ی دو و میدانی به در مسیری شرکت کردن و می دوند. در
آمد حاصل برای ساختن مدارس در افریقا
اختصاص می یابد. علاوه بر این یکی از کارهای من هم ترتیب برنامه های تفریحی ست:
موزیک، تئاتر های بین برنامه، اجرای ترانه ...
امسال یکی دیگر از کارهایم آموزش یک آهنگ آذری به دانش آموزان نروژی بود. که با
استقبال آنها روبرو شد. هدف از این کار آگاه کردن بچه های نروژی، با بچه هایی است که بعنوان پناهنده
وارد کشورهای میزبان شده و زبان آنها را نمی فهمند. با همه در مدارس مشغول درس
خواندن هستند.
برنامه موزیک
آوانو
اما یکی دیگر از فعالیت های این هفته شرکت در بزرگداشت سازمان ملل بود که توسط
خانه ی فرهنگ شهر هوکسوند برگزار شد. گروه آوانو دعوت شده بود تا در این برنامه
چند اجرای موزیک داشته باشد. اما گروه «آوانو» اینبار با رنگ و فرم جدیدی وارد
صحنه شدکه مورد توجه بسیاری از تماشاگران و مسئولین برنامه واقع شد. در واقع به
گفته ی یکی از مسئولین «شرکت ما با چنین لِول بالا آنها را غافلگیر کرد.»
در این برنامه ما با لباس های کردی، بلوچی، لری، شیرازی، گیلانی، عربی و آذری
ظاهر شدیم، و بسیار مورد استقبال تماشاگران و هنر دوستان قرار گرفتیم. ما در واقع یک سازمان
ملل کوچک بودیم.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر