چرا ما ایرانی ها اجازه نداشتیم و نداریم تا مسابقات جهانی فوتبال را زنده ببینیم؟!

این روزها فوتبال عرصه های تلویزیون را فتح کرده است. میلیونها نفر مقابل تلویزیون ها می نشینند تا شاهد مسابقات فوتبال جام اروپا باشند. همه ی مردم جهان این مسابقات را زنده، مستقیم و بدون تاخیرتماشا می کنند، الی ایرانی ها!
موقعی که جوانتر بودم این یکی از آرزوهای محال هم نسلان من بود که مسابقات جهانی فوتبال را بطور مستقیم و زنده تماشا کنیم. هزاران بار از خود می پرسیدم که چرا ما نمی توانیم مثل دیگر ملت ها به این کوچکترین و ناچیزترین حق خود برسیم؟
ولی این غیر ممکن بود. واقعا چه چیزهایی در مملکت ما غیر ممکن بود و است. چه ملتی هستیم ما که نمایندگان ما در حکومت به خود حق می دادند و می دهند که به جای ما تصمیم بگیرند ما چه چیزی را در تلویزیون نگاه کنیم یا نکنیم! واقعا چندش آور نیست؟

البته که این مسائل بدون دلیل نبود. مسئولین بهانه های مختلف می آوردند. «اشاعه فرهنگ استکباری از طریق این مسابقات» یکی از اینها بود. اما این محرومیت فقط شامل بازی های خارجی نبود. مسابقات خارجی «تیم وطنی» نیز مشمول این محرومیت بود. بنابر این مسئولین بعدها بهانه های بهتر و امروزی تر تراشیدند مثلا اینکه «ارتباط تصویری شان قطع شد» و از این خزعبلات!

اما سالها طول کشید تا فهمیدیم که چرا ما جوانان نبایست و نیاید مسابقات جهانی فوتبال را بطور مستقیم نگاه کنیم. بعد از آنکه تکنیک ـ بخوان سانسورـ در جمهوری اسلامی پیشرفت کرد، بالاخره ما موفق شدیم به این آرزوی محال جامعه عمل بپوشانیم و این مسابقات را مستقیم ... البته با چند دقییقه تاخیر تماشا کنیم. هر چقدر که تکنیک تلویزیونی ـ بخوان سانسور ـ پیشرفت تر می کرد تاخیر ما کمتر می شد. به به!

امروزه بر کسی پوشیده نیست که علت اینکه ما ملت شریف ایران قادر نبودیم و نیستیم و نباید که فوتبال را بطور مستقیم تماشا کنیم فقط و فقط یک چیز بود و است:

وجود چنین صحنه هایی در بین تماشاچی ها!!!

عکس اول اسپانیا قهرمان جام اروپا 2008
بقیه ی عکس ها از سایت های مختلف ایرانی برداشته شده است