آخی ... فروزان هم رفت. خیلی دلم گرفت. شاید به هیچیک از هنرمندا به اندازه فروزان ظلم نشد. بقیه ها کم و بیش جاشونو پیدا کردند. مثلا ایرج قادری، فردین ... یه جورایی هم کار کردند و یا اینکه به هر حال با مردم در تماس بودند. فروزان حتی یه مصاحبه هم نکرد. هیچ اسمی ازش در نیومد. در واقع فروزان از همون روز اول که انقلاب شد در گذشت ... ... و ما مرده پرست ها ....
وقتی امروز این تصویر پیری فروزان رو دیدم دلم خیلی گرفت ... یه مقایسه کردم ... این پیری نبود ... این شکایت از ایام بود.... از ما آدمهای قدر ناشناس ... عموی من سینما داشت. تمام نوجوانی ما که با سینما گره خورده بود با پرده هایی گذشت که صندلی های روبروی آنرا آدمهایی پر می کردند که به عشق دیدن فروزان سینمای عمو را پر می کردند ....... شاید او به جرئت می تونم بگم بانوی اول ایران بود. از شهبانو هم بالاتر .... ولی چه بد مرد. چه ناجور ...
یادش همواره گرامی باد
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر