گل آی سازیم

امروز به مادرم زنگ زده بودم. صحبت به میان آمد. گفت: چندی پیش می خواستند آکاردئونت رو بخرند.

 گفت: گفتم این یادگاره، فروشی نیست.  

و باز با آهنگی مادرانه به من گفت که منتظر می مونه تا یه بار دیگه که بر می گردم خونه، آکاردئون رو تو خونه ی اون به صدا در بیارم.

گفت: آرزو داره که صدای نغمه های من رو مثل قدیم ها توی خونه بشنوه ...  

با هم گفتیم و گفتیم و اندکی سفر کردیم به روزهای دورمن ...

 مادر گفت: هر وقت از داروخونه «منوچهر آقا» رد می شدیم، تو لابلای جعبه های دارو که بیرون از داروخونه ریخته بود می گشتی و بالاخره مقواهای آکاردئونی تو در تو رو پیدا می کردی.
ـ  یادت می یاد؟
ـ آره مادر یادم هست.
 بعضا به «منوچهر آقا» سفارش می دادم که تو رو خدا بعد از تخلیه ی داروها این جعبه ها رو توی بارون نندازه که خراب بشند ... بعضی از مقواهای آکاردئونی ش خیلی خوب بودند و من می تونستم تا مدتها با اونها عین آکاردئون بنوازم. 

به هر حال این علاقه قطع نشد. بعد از این که ساز رو خریدم، با همان عشق و علاقه اون رو به آغوش می کشیدم و عین یک معشوق ازش نگه داری می کردم. گاهی چنان با سازم حرف می زدم که انگار دوستی وفادار بود.  مثل همین شعرم. «گل آی سازیم!» (بیا ای سازم) نام یکی از این شعرهایی است که برای سازم گفته ام. با او درد دل می کنم.. دقیقا مثل: ّ

بشنو از نی چون حکایت می کند، من هم حکایتی دارم با این شعر نقل می کنم. شکایت می کنم. از آدمهایی که دور و برم هستند. از یار .... از سازم قدر دانی می کنم. و حتی از او به خاطر اینکه مدتی دل به یاری دیگر بستم و غافل از او شدم عذر خواهی می کنم. یک دنیای شاعرانه ی بکر ... 

ولی این شعر به زبان مادری ست. همان مادری که مرا بزرگ کرده است... 

خودم این شعر رو خیلی دوست دارم.  

گل آی سازیم! گل آی منیم گول سازیم!  

منیمله سن آجیخلاما گل باریش

گل آی منیم قشنگ سازیم، دمسازیم
گل دردینی آلیم، دردیمله قاریش

گل سؤیله‌ییم سنه غصه ـ غمیمی
نه‌لر دئییم کی سینه‌م دولو قاندیر

کسیب هر یئرده‌ن روزگار الیمی

گونلر گلیر کئچیر حالیم یاماندیر

گل آی سازیم، گل قوشولاق بیر بیره

من چالارام سنده اؤزونو سسله‌ت

بؤیله سؤزوم سنین سسینه گیره

بودور بیزیم ایچره ابدی وصلت

گؤزومو من چالاندا باغلاییرام
آمما سنین گؤزون ته‌زه آچیلیر
سؤزوم ـ سسیم گلیرسه آغلاییرام
آمما سس ین سن اوجالیر، سئچیلیر

سنین سسینده‌ن بیر بؤیوک راز چیخیر

بو راز گئدیر هر ائله، هر اوبایا
منیم سؤزومده‌ن‌ده بیر آواز چیخیر

قاناد آچیر اوچور ائوه ـ یووایا

سنین سسین ایلهام آلیر گؤیولده‌ن
بونا گؤره سنین سسین‌له خوشام
بو سس چیخیر اوره‌ییمده‌ن ـ گؤنولده‌ن
سن اولماسان یقین اوره کده‌ن  بوشام

سن‌له سازیم! هر یئره من گئتمیشم

سؤزومو قوشموشام کلام اولموشام

اوره‌کلره، کؤنول‌لره یئتمیشم

اوندا کی جانلارا غولام اولموشام

سنین‌له من آغلامیشام گولموشم
تویلاردا شن مجلیسینی قورموشام

هامیله اؤز خوشلوقومو بؤلموشم
آخیردا ایکی میزی ده یورموشام

سن هرنه‌سن منه، چؤره کسن، چؤره‌ک

اوندا کی من خوشام سنده گولورسن
روحوما، جانیما اوره‌کسن، اوره‌ک

نئجه کی ناخوشام سن اوزولورسن

بوگونکی سؤیله‌ین سنه حیکایت

به‌تر سیخیر ووجودومو ـ اؤزومو

دئمک سنه می ائتمیشم خیانت؟
بیر آیری یارا تیکمیشم گؤزومو؟

دئییم سازیم! وورولموشام نوهاندا
بیر یارا کی عشوه‌لری ناز اولور

اونو سانیردیم اؤز یاریم جهاندا
بئله گؤزه‌ل نه‌لر دئییم آز اولور

قاشلاری یای کیمی، گؤزو اوخ‌اوموش

اوخو باخاندا قلبیمی دئـشرمیش

منیم یازیخ جانیم خبر یوخ‌اوموش
بو باخما آخیر عشقیمی ائشرمیش

ائله کی شاد اولوردوم او شاد اولوب

دئمه قالان دئییل می محبتی
غوصه قالاندا آداما یاد اولوب

بودور ایکی اوزلو قیزین صیفتی

دردین چکردیم آی سازیم من یئنه

اوندا کی بیلمه‌دیم ائله‌رمیش جفا

ای کی وفالی هر نه‌ده‌ن  دئه منه

نییه چوخو قیزلار چیخیر بی وفا؟

هئچ بیلمه‌دیم آخیر منه نه فایدا

عشقه دوشوب، اؤزومو درده سالدیم

گئجه، گونوز، هفته ده، ایلده، آیدا

فغان چکیب مجنون کیمی آرالدیم

کاش هئچ کیمی سازیم! یار ائتمه‌ییدم

اؤزومو درده اوندا سالماز ایدیم

کاش اؤزومو گوله خار ائتمه‌ییدیم
بولبوله حسرت اوندا  قالماز ایدیم

سن ایندی سن سازیم منه بیر یولداش
ایسته میرم سنده‌ن  سورا بیر یاری

سنسن سؤزوم، قوشمالاریما سیرداش

قالماز سنین تک اؤزگه یادگاری

گل آی سازیم! گل سنه من سؤزوم وار
اوتور یانیمدا  سؤزومه قولاق آس

کئچمیش سنین گونلرینده گؤزوم وار

کی کئچدی خوش گونلریمی توتدو یاس

یایا هوسیم توتوب، باهار توتوب
منیم باهاریم قیش اولاندا یای‌سان

توتوب قارانلیق عؤمرومو، قار توتوب
گئجه لریمده اولدوزومسان، آی‌سان

گل آی سازیم، گل سؤزومه قولاق آس

خزان اولاندا عؤمرومه سن یاز اول

گل قوینونا اوشاق تک منی آل باس
گل موختارین نغمه لرینه ساز اول

Gəl ay sazım! Gəl ay mənim gül sazım!

Mənimlə sən acıxlama gəl barış

Gəl ay mənim qəşəng sazım, dəmsazım

Gəl dərdini alım, dərdimlə qarış

Gəl söyləyim sənə qussə qəmimi

Nələr deyim ki sinəm dolu qandır

Kəsib hər yerdən ruzgar əlimi

Günlər gəlir keçir həlım yamandır

Gəl ay sazım, gəl qoşulaq bir birə

Mən çalaram səndə özünü səslət

Böylə sözüm sənin səsinə girə

Budur bizim içrə əbədi vəslət

Gözümü mən çalanda bağlayıram 
Amma sənin gözün təzə açılır

Sözüm səsim gəlirsə ağlayıram 
Amma sənin səsin sən ucalır seçilir

Sənin səsindən bir böyük raz çıxır

Bu raz gedir hər elə hər obaya

Mənim sözümdən də bir avaz çıxır 
Qanad açır uçur evə yuvaya

Sənin səsin ilham alır göyüldən 

Bunagörə sənin səsinlə xoşam

Bu səs çıxır ürəyimdən gönüldən 
sən olmasan yəqin ürəkdən boşam

Sənlə sazım, hər yerə mən getmişəm 
Sösümü qoşmuşam kəlam olmuşam

Ürəklərə, könüllərə yetmişəm, 
onda ki canlara qulam olmuşam

Səninlə mən ağlamışam gülmüşəm 
Toylarda şən məclisini qormuşam

Hami ilə öz xoşluğumu bölmüşəm
Axırda ikimizi də yormuşam

Sən hərnəsən mənə, çörəksən çörək 
Onda ki mən xoşam səndə gülürsən 

ruhuma, canıma ürəksən ürək 

Necə ki naxoşam sən üzülürsən

Bugünki söyləyən sənə hikayət 
Bətər sıxır vicudumu özümü 

demək sənə mən etmişəm xəyanət? 

Bir ayrı yara dikmişəm gözümü?

Deyim sazım, vurulmuşam nuhanda 
bir yara ki işvələri naz olur 

Onu sanırdım öz yarım cahanda

Belə gözəl nələr deyim az olur 

Qaşları yay kimi, gözü ox imiş 

Oxu baxanda gəlbimi deşərmiş 

mənim yazıx canım xəbər yox imiş 

Bu baxma axır eşqimi eşərmiş  

Elə ki şad olurdum o şad olub
Demə qalan deyil mi məhəbbəti

Qussə qalanda adama yad olub 
budur ikiuzlu qızın süfəti

Dədin çəkərdim ay sazım mən yenə

Onda ki bilmədim elərmiş cəfa

Ey ki vəfalı hər nədən de mənə 
Niyə çoxu qızlar çıxır bivəfa?

Heç bilmədim axır mənə nə fayda 

Eşqə düşüb özümü dərdə saldım 

Gecə, günüz, həftədə, ildə, ayda 

fəğan çəkib məcnun kimi araldım

Kaş heçkimi sazım, yar etməyəydim

özümü dərdə onda salmaz idim 

Kaş özümü gülə xar etməyəydim 

Bülbülə həsrət onda qalmaz idim

Sən indisən sazım mənə bir yoldaş

İstəmirəm səndən sonra bri yarı 

Sənsən sözüm, qoşmalarıma sırdaş

Qalmaz sənin tək özgə yadigarı

Gəl ay sazım, gəl sənə mən sözüm var

Otur yanımda sözümə qulaq as 

Keçmiş sənin günlərində gözüm var

Ki keçti xoş günlərimi duttu yas

Yaya həvəsim dutub, bahar dutub 

Mənim baharım qış olanda yaysan

Dutub qaranlıq ömrümü, qar dutub 

Gecələrimdə ulduzumsan, aysan

Gəl ay sazım, gəl sözümə qulaq as 

Xəzan olanda ömrümə sən yaz ol 

Gəl qoynuma uşaq tək məni al bas 

Gə Muxtarın nəğmələrinə saz ol