Oturmuşdum birdən belə yel əsdi
Duyunca ətrini dedim ki sənsən.
Həmişə səndən öncə ətrin gəlir
Bilməm güllük sənmi yoxsa çəmənsən?
Yelə sarı qaçıb qapını açdım
Səni qarşılamağa hazır oldum
Amma səni qapıda görməyincə
Sevinc yerinə hıçqırıqla doldum.
Sanmışdım ki peşman olub gəlmisən
Buna görə güldüm səndə güləsən
Bütün göz yaşlarımı saxlamışdım
Bir gün gələndə sən onu siləsən
Kəşkə peşman olub mənə gəlirdin
Məndə inan bağışlıyardım səni
Ətrin gəlib, amma nə fayda sənsiz
İstəmirəm sənsiz gələn ətrini.
Əgər bir azca etməsəydin inad
Yə`qin bugün mənim yanımda idin
Artıq yeldən ətrini diləməzdim
Çünkü özün canım-qanımda idin
***
Düşüncələrimdə dalğın idim ki
Bir səs gəlib qapını daldan örtdü
Özümə gəldim ki görəm nə olmuş?
Birdən gələn kimi, birdən də ötdü!
Nisgil qalıb ürəkdə axır niyə,
Qonaq gələn yelə salam vermədim?
Bundan belə yellər çox əsdi ancaq
Yarımdan heç ətir nişan görmədim...
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر