کیک خانگی ام آرزوست


سابق اگر چه زندگی سخت تر بود، ولی انگار بعضی چیزها راحت تر بود. مثلا انتخاب!
خاله فاطی ی ما خانم خونه داری بود. یا به قول خودش یه خانم خونگی! هر وقت انزلی خونه شون که می رفتیم، بساط کیک یا شیرینی پنجره ش براه بود. من عاشق کیک خونگی بودم. وقتی عطر وانیل کیک تو خونه می پیچید، مست می شدم. خاله با شوخی می گفت:
 ـ  خب پسر تو که اینقد کیک دوست داری، زنی بگیر که بتونه «کیک خونگی» درست کنه.
و من که عنعنه های نوجوانی رو داشتم می گذروندم، شیرینی ی این حرف خاله رو با شیرینی ی کشمش های کیک ش، زیر زبونم مزه مزه می کردم.  
خاله تبسم می کرد، سپس ادامه می داد: «اما یادت باشه که یه کیک خونگی رو فقط یه زن خونگی می تونه درست کنه.»


این حرف چقدر ساده گفته می شد. و چقدر ساده هم قبول می شد. و بعدها ساده هم امتحان می شد. اصلا «منطق» ها انگار ساده بودند.  
اما زمونه خیلی زود عوض شد. و انتخاب ِ انتخاب ها سخت تر شدند. دیگه روش خاله ای جواب نمی داد ....  موقع زن گرفتن من می تونستی تو بیشتر قنادی ها کیک های خونگی رو هم پیدا کنی. بنابر این هر خانم غیر خونگی هم می تونست کیک خونگی داشته باشه...  
.... با همه، داستان این «انتخاب» ها ادامه یافت .... تا رسید به اینجا!
....
در دنیای مجازی امروز، دیگه مدتهاست که  معیار تشخیص خونگی بودن «کیک» و از این حرفها نیست. شما حتی لازم نیست وقت زیادی رو برای اینکه آدمها رو بشناسین صرف کنین. همه ی این آدما  توی دنیای مجازی برای خودشون پروفایل دارن. عکس دارن. نام و نشون دارن. فک، فامیل، دوست و آشنا... شما با یه چک کردن می تونید بفهمید آدم مورد نظر شما به چه چیز علاقه منده، چه چیزی اون رو بیشتر تحت تاثیر قرار می ده و کلا چه طرز فکری داره ... راحتتون کنم با سه شماره می فهمید آدمتون چه شخصیتی داره، و آیا مثلا خونگی هست یا نه! در حالیکه تا همین چند سال پیش برای دونستن هر کدوم از این فاکتورهای بالا باید ساعت ها، روزها و یا شاید یک عمر وقت صرف می کردین. و تازه هیچ تضمینی هم نبود.
خب اگر چنین ِ پس چرا اکثر ما آدما هی داریم تنهاتر می شیم؟
گمانم حافظ هم پیش بینی کرده بود:
که فیس بوک آسان نمود اول، ولی افتاد مشکل ها. 
برای اینکه فیس بوک هم شده عین قنادی های دوره ی ما. شما می تونی هر کیک خونگی رو به نامت کنی و اونرو به اشتراک بذاری.  اونهم فقط با یه کلیک...
در دنیای مجازی و مخصوصا فیس بوک نه تنها همه «کیک خونگی» می سازند، بلکه همه شخصیت جالبی دارند. همه انسان دوست هستند. متفکرند. دلسوزند. نجیب اند. اهل دل ند. اهل قلم ند. حرفهای قشنگ می زنن. اهل ذوق ن. عشق در وجودشون لونه کرده. از خیانت فرار می کنن. شاعر مسلکن. تنهان... و  خلاصه اینکه همه ادمهای پرفکتی ان.
 و تو می مونی که کدوم رو انتخاب کنی؟ 
***
ای بابا از کجا رسیدیم به کجا؟ بر گردیم به حرف اولم. گفتم که گر چه
حالا به نسبت سابق زندگی راحت تر شده، ولی انتخاب ها هر روز داره سخت تر می شه! و من هنوز کیک خانگی ام آرزوست!


نظرات

پست‌های معروف از این وبلاگ

«لوکه زاهیر» فروزان کردستان!

سبز باشید!

از ترجمه ی «جیگرت را بخورم» تا مارال!