جای خالی ما

آهای سلام! گفتم من که جایی نرفته ام، پس نوشتن را چه جایز؟ اما دیدم چه یک قدم و چه هزار فرسنگ، چه یک لحظه و چه یک عمر، چه یک شهر چه یک جهان، وقتی دل فاصله را احساس می کند، بهتر است که خود را از بار فرسوده سبک کند... اصلا وقتی انسان در اولین دلتنگی ها، به سراغ خاطره هایش می رود معلوم است که تنهاست و در دوردست افتاده. پس می نویسم. تنها عادتی که روی دستم مانده تا مرا از تنهایی برهاند. بعد از چاق سلامتی، اگر از من می پرسی بد نیستم. اگر از کارم می پرسی بد نیست. اگر از تصمیمم... بد نکردم. اگر از امروزم .... بد نمی گذرد. می گذرد رفیق! همانطور که همیشه گذشته است. هنوز به خود نیامده ام. هنوز آن سنگینی مسئولیت ولم نکرده است. و نگرانی هایی که در فراسوی آن در کمین نشسته است. هنوز گاهی بیخود می اندیشم. گاهی بیخود می گریم. مثل آن وقت ها که بیخود عاشق می شدم و بیخود هم جدا. بالاخره این بیخود ها یقه ی ما را هنوز هم ول نکرده است. فقط تنها چیزی که ول مان کرده، یا بهتر است بگویم که من در آن ول شده ام: بیخود به بیخودها اندیشیدن است. که این هم به نوع خود حکایت از نوعی تکامل است. زیرا کار چنان مرا پر کرده

Dünən bütün norveçin mediası azərbaycanlı jurnalist Məlahət xanımın Rafto mükafatına layıq gördüyündən söz etdilər. Bu xanım bu mükafatı cəsarətinə görə almışdır. Xəbəri aşağıda Amerika radiosundan oxuyuq. Norveç dilində oxuyan istəyənlər və bu mərasimi görmək üçün Norveçin 2. TV kanalında tamaşa edə bilərsiniz. http://www.tv2nyhetene.no/innenriks/raftoprisen-tildeles-malahat-nasibova-2922572.html Norveçin insan hüquqları qrupu Azərbaycanda müstəqil jurnalist və insan haqları fəalı Məlahət Nəsibovaya 2009-cu il mükafatını təqdim edib. Norveçin Rafto Fondu bu gün açıqladığı bəyanatda bildirib ki, mükafat Məlahət Nəsibovaya Azerbaycanın muxtar Naxçıvan respublikasında rəsmilərin hakimyyətdən sui-istifadə etməsi, insan hüquqlarının pozulması və korrupsiya halları haqda məlumatlarına görə verilib. Fond Nəsibovanın susa bilməyən, qanunsuzluq və ictimai təhlükəsizliyin mövcud olmadığı ekstremal şəraitdə çalışan bir jurnalist olduğunu deyib. 40 yaşlı Məlahət Nəsibova Turan informasiya agentli

هفته پیش یکشنبه و دوشنبه انتخابات مجلس در نروژ به خوبی و خوشی برگزار شد. ساعت 5و1 شب همان روز، یا به عبارتی اولین ساعات روز سه شنبه معلوم شد که برنده ی انتخابات کیست. همه ی اینها به وسیله تکنولوژی پیشرفته و اجرای سیستماتیک روندی که ما به آن دمکراسی می گوییم، انجام شد. رهبران هفت حزب عمده در صحنه تلویزیون ظاهرشدند و به آقای Jens Stoltenberg از حزب کارگر یا Arbeiderpartiet که برنده ی اصلی این انتخابات بود تبریک گفتند. یکی از رقبای سرسخت این آقا، خانم Siv Jensen که رهبر حزب دست راستی و ضد خارجی است گفت: «ما می رویم تا خود را برای انتخابات سال 2013 آماده کنیم.» به همین سادگی. عکس پایین: برندگان این انتخابات، به یکدیگر تبریک می گویند. به این ترتیب حزب کارگر Arberiderpartiet با ائتلاف حزب سوسیالیست چپ SV و حزب دیگری به نام Senterpartiet اکثریت کرسی مجلس را برای چهار سال آینده به دست آوردند. به این احزاب احزاب سرخ ـ سبز Rød-grønne partiene گفته می شود که جمعا 86 کرسی (از 169 کرسی مجلس) را در اختیار گرفته اند. در حالیکه احزاب رقیب یعنی Frp یا Fremskrittspartiet حزب رفاه، Kristelig Folkeparti

فردا روز انتخابات مجلس در نروژ است. به زبان نروژی می گویند Stortingsvalget. Stortinget یا مجلس قانونگداری نروژ از 169 نماینده تشکیل می شود که از 19 استان این کشور انتخاب می شوند. حق انتخاب در نروژ یکی از حقوق شهروندی در این کشور به حساب می آید. استفاده از این حق به منزله ی این است که شما به عنوان جزئی از کل جامعه تصمیم می گیرید که چه کسانی سکان سیاست جامعه ی نروژ را ظرف چهار سال آینده در دست خود گیرند. «اگر تو از این حق استفاده نکنی، اجازه می دهی که دیگران برای تو تصمیم بگیرند» یکی از جملاتی است که در دعوت نامه هایی که برای شهروندان فرستاده می شود نوشته شده است. از این روی مهم است که همه در این انتخابات شرکت کنند تا امکان حضور نیروهای که منافع آنان را تامین می کنند را تضمین نمایند و اجازه ندهد دیگران برای آنها تصمیم بگیرند. حضور گسترده تر شرکت کنندگان در انتخابات پروسه دمکراتیزاسیون را بیشتر تضمین می کند. لازمه چنین گستردگی ای حضور گروههای مهاجر اقلیت نیز هست. در سال 2005 حضور رای دهندگان مهاجر تبار پر رنگ بود. امید است که اینبار نیز خارجی های نروژی با شرکت و رای دادن به احزابی که می