tag:blogger.com,1999:blog-4312022459594106087.post407245996966581984..comments2023-08-10T11:47:01.745+02:00Comments on جای خالی ما: روش ابداعی تدریس من: «آموزش تصویری» Mokhtar Barazesh مختار برازشhttp://www.blogger.com/profile/18029087239513519130noreply@blogger.comBlogger4125tag:blogger.com,1999:blog-4312022459594106087.post-59385090146195674982013-10-19T08:56:23.665+02:002013-10-19T08:56:23.665+02:00سپاس دنیای عزیز .... مهربانان سپاس دنیای عزیز .... مهربانان Mokhtar Barazesh مختار برازشhttps://www.blogger.com/profile/18029087239513519130noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-4312022459594106087.post-21256522514306328132013-10-12T15:56:47.145+02:002013-10-12T15:56:47.145+02:00مختارجان گفتنی هارو بهنوش عزیز گفتند ولی مطمین باش...مختارجان گفتنی هارو بهنوش عزیز گفتند ولی مطمین باش نتیجه اش رو خواهی دید ... موفق باشی <br /><br /><br />دنیاAnonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-4312022459594106087.post-27086865776079846712013-10-10T11:13:14.989+02:002013-10-10T11:13:14.989+02:00بهنوش عزیز
در عمرم پیام به این زیبایی ندیده بودم....بهنوش عزیز <br />در عمرم پیام به این زیبایی ندیده بودم. پیامی که خستگی ام را به کل بر طرف کرد. پیامی که در واقع انعکاسی بود از همان نوری که توآنرا چنین پویا و مثبت ترسیم کردی و به من نسبت دادی. این پیام زیبا نه از آن روی است که تعریفم کرده ای. و ما ایرانی ها عاشق تعریف کردن از خود هستیم. زیبایی ازآن روست که تو هم این فضا را عوض می کنی، و امید می دمی به آدم که فکر کند حتی اگر یک خواننده هم باشد که این نقطه ها را «حضور آدمیت» بداند، پس من کارم را کرده ام. <br />بازم ممنون بهنوش.... مطمئن باش که تا «آینه» هایی همچون تو هستند، من نیز نور خواهم داشت.... درود بر تو .... <br />Mokhtar Barazesh مختار برازشhttps://www.blogger.com/profile/18029087239513519130noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-4312022459594106087.post-89889814988169222192013-10-09T18:19:52.942+02:002013-10-09T18:19:52.942+02:00بعضی وقتها میرسی به جایی که حالت از زندگی و آدمهاش...بعضی وقتها میرسی به جایی که حالت از زندگی و آدمهاش به هم میخوره ، چون هر چی دور و برتو نگاه میکنی ، جز لجن و کثافت چیزی نمیبینی . و درست همین موقع هست که آدمی رو میبینی که یه گوشه دنیا بی سر و صدا و ساکت نشسته و بدون اینکه بوق و کرنا راه بندازه و بدون هیچ چشم داشتی هر چی دانسته و توانایی داره ، هر چی عشق و انرژی و مهر و صفا داره ، در غالب برنامه آموزشی و موزیک و ترانه و متن و شعر تقدیم آدمهای دیگه میکنه . این آدم دقیقا مثل همون ستاره ای هست که تو دل آسمون تاریک تبدیل به یه نقطه درخشان و نورانی میشه . و اونوقته که تو با نگاه کردن به اون نقطه نورانی دوباره به زندگی و حضور آدمیت ، هر چند کم ، امیدوار میشی .<br />و تو یکی از همون نقطه های نورانی هستی مختار . دست مریزاد .Anonymoushttps://www.blogger.com/profile/18345144678920570343noreply@blogger.com